Í dag, 10. febrúar, er alþjóðlegi netöryggisdagurinn haldinn í tólfta sinn hjá yfir 100 þjóðum. Þema dagsins er „Gerum netið betra saman“ og víða er skipulögð dagskrá í þessum löndum þar sem fjallað er um þessi mál. SAFT vekur athygli á nýju fræðsluefni á vef sínu saft.is  og er þar margt gagnlegt að finna fyrir foreldra og kennara til að styðjast við í sinni umfjöllun við krakkana svo sem um netheilræði, samskipti á netinu og hvað ber að varast.

Samtökin hafa einnig gefið út NETOÐIN 5 sem eru 5 góðar reglur sem vert er að hafa í huga þegar ferðast er um netið – sjá mynd. Þess virði að kíkja á síðu SAFT í dag og skoða það góða efni sem þar er í boði. 

Í dag eru fyrstubekkingarnir okkar búnir að vera 100 daga í skólanum og af því tilefni var haldið upp á daginn með hundraðdagahátíð. Þá er nú margt gert sér til skemmtunar og mikið um að vera.

Í morgun var búið að koma fyrir  10 skálum með góðgæti á stórt borð og það var verkefni hvers og eins að telja alls hundrað mola úr skálunum – 10 úr hverri skál. Krakkarnir voru mjög einbeittir við þetta verkefni og létu ekkert trufla sig enda nákvæmisverk að telja nákvæmlega 100 stykki. Ýmiss önnur verkefni voru í gangi t.d. bjuggu allir sér til hundraðdagakórónu. Botn var sleginn í veisluna með því að krakkarnir horfðu á kvikmynd saman og borðuðu nammið úr pokanum sínum. Skemmtileg hefð í Salaskóla sem hefur viðgengist nokkuð lengi. Myndir.

Á morgun er svokölluð Lúsíumessa. Í Salaskóla er hefð að farin sé Lúsíuganga í tengslum við þennan dag sem einmitt fór fram í morgun, föstudaginn 12. desember. Þetta er hátíðleg stund þar sem við njótum fallegs söngs og kertaljósa á göngum skólans.

Lúsían að þessu sinni var Selma Guðmundsdóttir í flórgoðum. Í Salaskóla höldum við dag ljóssins 13. desember í takt við eldgamla norræna hefð, sem nú er mest þekkt og notuð í Svíþjóð. Áður fyrr, á 14. öld, þegar Evrópa fylgdi júlíanska dagatalinu, bar Lúsíudaginn uppá vetrarsólstöður á norðurslóðum. Þá átti öllum undirbúningi fyrir jólin að vera lokið, og þá fengu allir eitthvað gott að borða og drekka, líka dýrin. Þó Lúsíudagurinn beri nafn dýrlingsins Luciu frá Syrakusa, þá er norræna hefðin óskyld hinni ítölsku, sem á rætur í helgisögu um stúlku sem illa var farið með og gerð var að dýrlingi eftir dauða sinn. Sögur þessara ólíku hefða sýna okkur hvernig hefðir berast frá stað til staðar og breytast í meðförum, og hvernig tekinn er hluti af einni hefð og skeytt við aðra. Þannig má segja að það sé blanda af norrænum og ítölskum hefðum í því hvernig við höldum upp á dag ljóssins, þann 13. des.